احكام ديگر مربوط به نماز

[1091] سؤال 440: در غير ايّام حيض و نفاس و در مواقع سختى و خطر، مثلًا در جنگ يا در حال غرق شدن يا در حال آتش سوزى يا در مواردى مثل كسى كه آب و خاك در دسترسش نيست يا آن دو براى او ضرر دارد يا در حال تقيّه است و يا كسى كه فلج است و بر تخت بيمارستان بسته شده يا كسى كه حتى با اشاره چشم هم نمى‌تواند نماز بخواند، آيا ممكن است نماز از مسلمان ساقط شود؟

پاسخ: در هيچ يك از صُوَر فرض شده، نماز ساقط نمى‌شود، حتى از فاقد الطهورين؛ زيرا او هم بايد احتياطاً در وقت، نماز را بخواند و سپس آن را قضا نمايد و شخص ناتوان و بيمار هم (ولو به اشاره قلبى) بايد نمازش را بخواند.

[1092] سؤال 441: مريضى كه سكته كرده ومدتى بسترى بوده و فاقد حس و حركت و شعور است، آيا نماز از او ساقط است يا نه؟

پاسخ: اگر به طور كلّى شعورش را از دست داده، مكلّف به نماز نيست و اگر به مقدار درك نماز شعور دارد، بايد نمازش را بخواند.

[1093] سؤال 442: بيمارى كه به دليل ضربه مغزى دچار از دست دادن حافظه مى‌شود و بعد از مدتى بهبودى مى‌يابد، تكليف نمازهايى كه در اين مدت از او فوت شده است، چيست؟

پاسخ: اگر به طورى حافظه‌اش را از دست داده كه از نماز و تكليف به آن در تمام وقت نماز غافل بوده، نمازهاى فوت شده‌اش قضا ندارد و همچنين است اگر متوجه تكليف بوده و وظيفه فعلى خود را به جا آورده؛ ولى اگر متوجه تكليف بوده و وظيفه فعلى خود را انجام نداده، بايد نمازهايش را قضا كند.

[1094] سؤال 443: چه بايد بكنيم تا نماز ما مورد قبول واقع شود؟