[890] سؤال 239: شخصى در قيام نماز، به جهت سنگينى وزن و پا به پا كردن، به طرف راست و چپ قبله منحرف مى‌شود. آيا نمازش صحيح است؟

پاسخ: انحراف غير عمدى از قبله، اگر به حدّ طرف راست يا چپ قبله برسد، مبطل نماز است؛ ولى اگر جزئى باشد، اشكال ندارد.

[891] سؤال 240: چنانچه براى بيمار، خواندن نماز به سوى قبله امكان نداشته و يا مشكل باشد (مثل اين كه روى تختى خوابيده كه جهت آن مخالف قبله است و نمى‌توان جهت آن را تغيير داد و يا تغيير دادن آن بسيار مشكل است)، چگونه بايد نماز بخواند؟ و آيا جهات ديگر برايش يكسان است؟

پاسخ: در فرض سؤال، اگر تا آخر وقت امكان رو به قبله خواندن نماز برايش وجود نداشته باشد، به هر مقدار كه ممكن است به طرف قبله نماز بخواند و نمازش صحيح است.

[892] سؤال 241: شخصى كه به واسطه بسته شدن به جايى (مثل بسته شدن به درخت) نمى‌تواند رو به قبله شود و نماز بخواند، تكليفش چيست؟

پاسخ: اگر در تمام وقت نماز نتواند رو به قبله نماز بخواند، به هر مقدار كه امكان دارد رو به قبله شود و نماز بخواند و كافى است.

[893] سؤال 242: اگر كسى كه نمى‌تواند علم يا ظن به جهت قبله پيدا كند، به يك جهت دلخواه نماز بخواند و در وقت يا خارج وقت نماز بفهمد كه قبله در جهت ديگرى بوده است، تكليفش چيست؟

پاسخ: اگر به هنگام نماز خواندن، قبله بين طرف راست و چپ نمازگزار بوده، نمازش صحيح است و اگر قبله در طرف راست يا چپ نمازگزار بوده، چنانچه در وقت نماز متوجه شود، بايد نماز را دوباره بخواند و اگر پس از وقت نماز متوجه شود، قضا لازم نيست و اگر قبله در طرف پشت نمازگزار بوده، چنانچه در وقت نماز متوجه شود، نماز را اعاده كند و اگر پس از وقت متوجه شود، بنا