احكام مسجد

نجس شدن مسجد

[728] سؤال 77: اگر در بين نماز، مسجد به واسطه خود نماز گزار يا شخص ديگرى نجس شود، نمازگزار بايد خواندن بقيه نماز را مقدّم كند يا پاك كردن مسجد را از نجاست؟

پاسخ: در وسعت وقت نماز، اگر در وسط نماز باشد و نجس باقى ماندن مسجد، مخلّ به فوريت عرفى رفع نجاست مسجد باشد، قطع نماز و ازاله نجاست لازم است و اگر وقت ضيق باشد، نماز را تمام كند و بعد مسجد را تطهير نمايد.

[729] سؤال 78: كسى كه مسجد را نجس كرده، آيا تطهير آن در ابتدا برعهده اوست و در صورت كوتاهى كردن او بر عهده ديگران است يا او و ديگران در اين مسأله فرقى ندارند؟ اگر تطهير مسجد، مستلزم وقت و كار زياد و يا مستلزم هزينه مالى باشد، در اين صورت برعهده چه كسى است؟

پاسخ: اگر چه وجوب كفايى تطهير مسجد بر عهده هر مكلّف است، لكن اختصاصى هم به نجس كننده دارد. بقاى نجاست، اثر كار اوست. پس بايد آن را برطرف كند، ولو مستلزم مخارج باشد و اگر به وظيفه خود عمل نكند، حاكم مى‌تواند او را الزام نمايد.

[730] سؤال 79: مى‌دانيم كه جايى از مسجد نجس شده است، ولى مشكوك بين چند مكان از مسجد است و يا اين كه قطره‌اى نجاست روى فرش مسجد افتاده، ولى نمى‌دانيم كجاى فرش است، آيا در اين صورت وظيفه‌اى داريم يا خير؟

پاسخ: هر جا را كه احتمال مى‌دهيم موضع نجس، آن جا باشد، لازم است تطهير شود، مگر اين كه مستلزم حرج باشد كه در اين صورت وجوب تطهير تا اين حد نسبت به او ساقط است و بنا بر احتياط واجب، فرش مسجد نيز از جهت لزوم تطهير، حكم مسجد را دارد.