د- ياد خدا و انس با او

459. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله- در دعاى جوشن كبير-: اى شادمانىِ عارفان! اى آرزوىِ دوستداران!

460. امام زين العابدين عليه السلام‌- در مناجاتش-: اى كسى كه عارفان را به بوى دلاويز مناجاتش مأنوس كرد و جامه دوستى‌اش را بر قامت خطاكاران پوشاند! چه زمان شاد شود كسى كه همّتش غير تو را نشانه رفته است؟! و چه وقت بياسايد كسى كه اراده‌اش جز تو را خواسته است؟!

461. امام زين العابدين عليه السلام‌- در مناجاتش-: انس و آسودگى من، در مناجات با توست.

462. امام زين العابدين عليه السلام‌- در مناجاتش-: از تو آمرزش مى‌طلبم ... به خاطر هر آسايشى كه انس با تو در آن نَبُوَد و به خاطر هر شادمانى‌اى كه نزديك شدن به تو در آن نباشد.

463. امام على عليه السلام‌- در بيان حديث معراج پيامبر صلى الله عليه و آله-: خداوند متعال فرمود: «... اى احمد! آيا مى‌دانى كدام عيش گواراتر و كدام زندگى، پايدارتر است؟».

گفتم: پروردگارا! نه.

فرمود: «عيش گوارا آن است كه برخوردار از آن، در ياد كردن از من، سستى نورزد ...».

464. امام على عليه السلام: ياد خدا مايه شادمانىِ هر پرهيزگار و كاميابىِ هر اهل يقينى است.

465. امام على عليه السلام: بيدارى شبانگاهىِ ديدگان با ياد خدا، فرصتى براى سعادتمندان و تفريحى براى دوستان خداست.