جوانى
آرزوى كودكان و گاه افسوس بزرگسالان است. كودكان براى رسيدن به جوانى روزشمارى
مىكنند و كهن سالان آن را به نيكى ياد مىكنند. در اهميت جوانى همين بس كه
رويدادهاى بزرگ تاريخ با همكارى جوانان به فرجام نشسته است. پيامبر خدا (ص) راز
موفقيت خويش را هميارى جوانان مىدانست و فرمود:
إنّ
الله بعثنى بشيراً و نذيراً فحالَفَنى الشّبان وخالفنى الشيوخُ.[279]
خداوند
مرا بشارت دهنده و بيم دهنده برانگيخت پس جوانان هم پيمان من شدند و پيران مخالفان
من.
احاديث
اهل بيت (عليهم السلام) جوانى را فرصت ارزشمند بهره بردارى از خوبىها مىشمرند و
جوانِ شايسته را كسى مىدانند كه از اين فرصت براى رسيدن به «والايىها» بهره
مىبرد. در متون حديثى، ويژگىهاى جوان بيان شده است كه با توجه به آنها مىتوان
راه رسيدن به چكاد والايىها را ترسيم كرد. مسير نشاط و شادابى حقيقى و دورى از
اضطراب و گناه. و اينك ويژگىها:
شادابى
و نشاط
در
زبان عربى دو واژه «شابّ» و «فتى» به معناى جوان است. در هر دو واژه شادابى و
حرارت هفته است به گونهاى كه واژهشناسِ كهن عرب، ابن فارس، در تعريف «فتى»
مىنويسد: