وَأُولو الاَْرْحَامُ بَعْضُهُمْ أَوْلى بِبَعْض فِي کتَابِ اللهِ؛[100]  در کتاب خدا ، بعضى از خويشاوندان نسبت به بعض ديگر سزاوارترند .

و مى‌گويد :

يُوصِيکمُ اللهُ فِي أَوْلادِکمْ لِلذَّکرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنْثَيَيْنِ ،[101] خدا درباره فرزندانتان به شما سفارش مى‌کند : براى پسر مثل سهم دو دختر است .

و مى‌گويد :

إنْ تَرَک خَيْراً الْوَصِيَّةُ لِلْوالِدَيْنِ وَالاَْقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقّاً عَلَى الْمُتَّقِينَ؛[102] (لازم است بر آن که نشانه‌های مرگش فرا رسد) اگر مالى برجاى مى‌نهد ، به نيکى براى پدر و مادر و خويشاوندان خود وصيّت کند . اين کار حقى است بر پرهيزگاران .

شما گمان مى‌کنيد که هيچ بهره و نصيبى براى من نيست ، و هيچ ارثى از پدرم به من نمى‌رسد ، و رابطه خويشاوندى ميان ما نيست !

آيا خدا شما را به آيه‌اى ويژه گردانيد که پدرم را از آن خارج ساخت ؟ يا اينکه مى‌گوييد : اهل دو آيين از هم ارث نمى‌برند ؟ آيا من و پدرم از يک دين نيستيم ؟

[100] . سوره انفال (8) آيه 75 -

[101] . سوره نساء (4) آيه 11 -

[102] . سوره بقره (2) آيه 180 -