اللّهمّ إنّي قد مَلِلْتُهُم ومَلُّوني ، وسَئِمْتُهم وسَئِمُوني ؛ فأَبْدِلْني بهم خَيراً مِنهم وأَبْدِلْهُم بي شَرّاً مِنّي ؛[372] 

بار خدايا ، اين مردم را آزردم و اينان مرا آزردند ، ايشان را خسته کردم و خسته‌ام کردند.

بار خدايا ، به جاى من ، بدتر از من نصيبشان ساز ، و به جاى ايشان بهتر از آن‌ها ارزانى‌ام دار .

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم على 1 را در حکمت به ابراهيم شبيه دانست ؛ زيرا خدا در خُردسالى به ابراهيم حُجّت را آموخت تا آنجا که بيرون آمد و با پدر [ عمو ] و قومش مناظره کرد ؛ چنان که در سخنِ خداى متعال آمده است :

* يَا أَبَتِ لِمَ تَعْبُدُ مَا لاَ يَسْمَعُ وَلاَ يُبْصِرُ وَلاَ يُغْنِي عَنک شَيْئاً ؛[373] 

اى پدر [ عمو ] چرا چيزى را مى‌پرستى که نمى‌شنود و نمى‌بيند و نه نيازى از تو را برمى آورد ؟!

* إِذْ قَالَ لاَِِبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ ؛[374] 

آن گاه که ابراهيم به پدر [ عمو ] و قومش گفت : چه چيزى را مى‌پرستيد ؟

[372] . نهج البلاغه 1 : 65 ، خطبه 25 ؛ و نگاه کنيد به ، الغارات 2 : 636 ؛ شرح الأخبار 2 : 290 ؛ متن کتاب با توجه به عبارت مأخذ هماهنگ گرديد (م) .

[373] . سوره مريم (19) آيه 43 -

[374] . سوره صافات (37) آيه 85 -