ابوبکر گفت : بلکه تويى  .[291] 

و از امام على 1 روايت است که ، بر دينتان از سه نفر بر حذر باشيد  تا اينکه فرمود :

و مردى که خداى بزرگ به او سلطنتى داد و پنداشت که طاعتِ او طاعتِ خدا و نافرمانى او معصيت خداست ! و دروغ بافت ؛ زيرا در معصيت خالِق طاعتى براى مخلوق نيست ؛ تنها طاعت براى خدا و رسول او و واليان امر اوست ، کسانى که خدا آن‌ها را قرين خود و پيامبرش قرار داد ، و فرمود :

أَطِيعُوا اللهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الأَمْرِ مِنْکمْ؛[292]  از خدا فرمان بَريد و از پيامبر فرمان بريد و از صاحبان اَمرتان .

خدا به طاعت پيامبر امر کرد ، چه او معصوم و مُطَهَّر مى‌باشد ؛ به معــصيت خـدا فرا نمـى‌خـواند و تنها به طاعتِ اولى الأمر امر مى‌کند ؛ آنان که معصوم و پاک‌اند و به نافرمانى خدا فرا نمى‌خوانند .[293] 

[291] . احتجاج طبرسى 1 : 171 -

[292] . سوره نساء (4) آيه 59 -

[293] . کتاب سليم بن قيس : 405 ، حديث 54 ؛ و به نقل از آن (با اندکى تفاوت) در خصال صدوق : 139 ، حديث 158 ، و بحار الأنوار 25 : 200 ، حديث 11 -