محور سومى كه مى توان براى توثيق فقه شيعه نزد ديگران و الزام آنان ، از آن استفاده كرد ، رواياتى است كه فضائل امام على (عليه السلام) را بيان مى كند . بايد اسماى صحابه اى راكه فضائل امام على (عليه السلام) را روايت مى كنند درآوريم و آن گاه در مروياتِ آنها بنگريم و آنها را جمع آورى كنيم .

احتمال مى رود در اين روايات نكاتى باشد كه بتوان از آنها شالوده فقه شيعه را استوار ساخت .

محور چهارم : همرزمان امام على (عليه السلام)

كسانى كه در مبارزاتِ امام على (عليه السلام) در ركابش حضور يافتند ، در اين زمره اند ; صحابه اى كه به تحريف و تغيير دست نيازيدند و هوا و هوس و دنيا دوستى آنان را نفريفت . پيامبر (صلى الله عليه وآله) به صداقت و ايمانِ بعضى از آنان گواهى داد و تاريخ شهادت مى دهد كه آنان زندگى راست و درستى داشتند و صادقانه جهاد كردند .

نيز امام على (عليه السلام) بيش از اينها برايشان شهادت داد ، در مرگ آنها اندوهگين شد و به عنوان برادر مخاطبشان ساخت .

بر ماست كه درباره اينان و روايات آنها در كتاب هاى اهل سنّت