پيش گفتار مترجم

جاي بسي خرسندي است كه كتاب «منع تدوين حديث» از همان آغاز با استقبالِ پر شور عالمان و پژوهشگران رو به رو شد و انديشمندان مباحثِ اسلامي و ژرف انديشانِ عرصه علم و دانش ، آن را ستودند و اين كتاب براي بار چهارم با اضافات و اصلاحاتي از سوي مؤلّف ، آماده چاپ گرديد .

جامعيّت مطالب ، ديدگاه‌های بِكر و جديد ، نگرش‌های اثر گذار و سودمند ، محتواي غني ، مستنداتِ استوار و متعدد ، قرائن و شواهد مختلف ، پيوندهاي چند سويه مباحث به مسائل گوناگون سياسي ، فقهي ، اعتقادي ، تاريخي ، فرهنگي ، روان شناسي ، و  باعث شد كه اندكي پس از انتشار (و توجّه نويسندگان داخل[3] و خارج[4] كشور به آن) اين كتاب مرزها را در نوردد و به مجامع علميِ ديگر كشورهاي اسلامي راه يابد و در كانونِ توجه محقّقان قرار گيرد .

تا آنجا كه علماي الأزهر تصميم گرفتند آن را در برنامه‌های پژوهشي خود قرار دهند و به نقد و وارسي مطالبِ آن بپردازند ،[5] و گزيده اين كتاب كه در قم چاپ شد ، به وسيله يكي از مراكز علمي ـ پژوهشي مصر «مؤسسة الفجر للدراسات والبحوث» به چاپ رسید .

اين كتاب ، به روشني (و با دلايل استوار و تحليل‌های ارزشمند) اثبات می‌كند كه

[3]. بنگريد به، كتاب «آشنائي با علوم حديث» حجة الاسلام علي نصيري و «تاريخ حديث» حجة الاسلام سيد رضا مؤدّب.

[4]. بنگريد به كتاب «السنّة النبويّة في كتابات أعداء الإسلام» عماد سيد شربيني، چاپ مصر، و ردّ آن «كتابٌ و عتاب» حجت الاسلام شيخ قيس عطّار.

[5]. بنگرید به، روزنامه مصري الجمهوريّة اونلاين، اول ژانويه، 2002 ميلادى.