360 تن از آنان این حدیث را در کتابهای خود گرد آورده و گروه زیادی به صحت و استواری آنها اعتراف نمودهاند. در قرن سوم 92 دانشمند، در قرن چهارم 43، در قرن پنجم 24، در قرن ششم بیست، در قرن هفتم 21، در قرن هشتم هیجده، در قرن نهم شانزده، در قرن دهم چهارده، در قرن یازدهم دوازده، در قرن دوازدهم سیزده، در قرن سیزدهم دوازده، و در قرن چهاردهم بیست دانشمند، این حدیث را نقل کردهاند. گروهی تنها به نقل این حدیث اکتفا نکرده، بلکه درباره اسناد و مفاد آن به طور مستقل کتابهایی نوشتهاند. مورخ بزرگ اسلامی، طبری کتابی به نام الولایه فی طرق حدیث الغدیر نوشته و این حدیث را از 72 طریق از پیامبر نقل کرده است. ابن عقده کوفی، در رساله ولایت این حدیث را از 105 تن نقل کرده است. ابو بکر محمد بن عمر بغدادی، معروف به جمعانی، این حدیث را از 25 طریق نقل نموده است. از بزرگان حدیث: احمد بن حنبل شیبانی به چهل سند نقل کرده است. ابن حجر عسقلانی به 25 سند نقل کرده است. جزری شافعی به هشتاد سند نقل کرده است. ابو سعید سجستانی به 120 سند نقل کرده است. امیر محمد یمنی به چهل سند نقل کرده است. نسائی به 250 سند نقل کرده است. ابو العلاء همدانی به صد سند نقل کرده است. ابو العرفان حبان به سی سند نقل کرده است. تعداد کسانی که مستقلا درباره خصوصیات این واقعه تاریخی کتاب نوشتهاند، 26 نفر است و شاید کسانی باشند که در مورد این رویداد رساله و کتاب نوشتهاند که