نخستین وظیفه اساسی پیامبر، نشر آیین توحید و ریشه کن ساختن هر نوع دوگانه‌پرستی بود. وی برای ارشاد گمراهان و بت‌پرستان در مرحله نخست، از راه دلیل و منطق وارد می‌شد و با بیان دلایلی روشن، آنان را به بی‌پایگی شرک متوجه می‌ساخت و اگر منطق خود را درباره آن‌ها مؤثر نمی‌دید و آنان را در لجاجت و خون سردی پایدار می‌یافت، به خود حق می‌داد که به زور متوسل شود و این بیماران روحی را که از خوردن دارو (به صورت اختیار) خودداری می‌کنند، از طریق جبر، معالجه کند.
چنان که امروز در نقطه‌ای از کشور، بیماری «آلتور» شیوع یابد، اگر گروهی بر اثر کوتاهی فکر، از «واکسینه شدن» بر ضد بیماری مزبور امتناع ورزند، مسئول بهداشت کشور، به خود حق می‌دهد که به افراد کوتاه نظر- که ندانسته می‌خواهند سلامت خویش و دیگران را به خطر بیندازند- با زور و جبر «واکسن» ضد بیماری وبا را تزریق نماید.
پیامبر در پرتو تعالیم وحی، دریافته بود که بت‌پرستی بسان میکرب «آلتور» فضیلت و شرافت و مکارم اخلاق را از بین می‌برد و بشر را از مقام بزرگ خود پایین آورده، او را در برابر سنگ و گل و موجودات پست خوار و زبون می‌سازد.
بر این اساس، از طرف خداوند مأمور بود که بیماری شرک را ریشه کن سازد و هر