فروغ ابدیت - سبحانی تبریزی، جعفر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : فروغ ابدیت نویسنده : سبحانی تبریزی، جعفر جلد : 1 صفحه : 201

این چهار نفر عبارت بودند از: 1. «ورقة بن نوفل» که پس از مطالعات زیاد در جرگه نصاری درآمد و اطلاعات فراوانی در کتاب‌های عهدین به دست آورد.
2. «عبد اللّه بن جحش» که پس از ظهور اسلام، ایمان آورد و با مسلمانان به حبشه رفت. 3. «عثمان بن حویرث» که دربار روم را پیش گرفت و پیرو مسیحیان گشت.
4. «زید بن عمرو بن نفیل» که پس از مطالعات زیاد، دین ابراهیم را انتخاب نمود.
ظهور چنین پرخاش‌گری بر آیین بت‌پرستی، دلیل بر این نیست که دعوت پیامبر گرامی به دنبال دعوت این گروه بوده است، زیرا چنین تحلیلی از بعثت پیامبر، نتیجه ناآگاهی تحلیل‌گر از محتویات آیین اسلام است.
این پرخاش‌گری، جز ترک بت‌پرستی و گرایش به خداپرستی، چیز دیگری نبود و محتوایی بیش از این نداشت. در این صورت، چگونه می‌توان دعوت جهانی پیامبر اسلام را که با جهانی از معارف و احکام طلوع کرد، واکنش چنین پرخاش‌گری دانست.
موقع بعثت پیامبر اسلام، آیین «حنیف»- که همان روش و سنت ابراهیم است- در حجاز به کلی برچیده نشده بود و کم و بیش در اطراف و اکناف حنیفانی بودند. البتّه نه به آن معنا که بتوانند در مجامع عمومی تظاهر کنند و یا انقلابی را رهبری کنند و یا افرادی را تحت تربیت قرار دهند و یا الهام‌بخش تعالیم شخصیّتی مانند حضرت محمد صلی اللّه علیه و آله و سلّم گردند.
از این گروه جز اعتقاد به خدای یگانه و اعتقاد به معاد و احیانا یکی دو برنامه اخلاقی، چیزی نقل نشده است؛ تازه معلوم نیست اشعاری توحیدی که از آنان نقل شده است، به راستی مربوط به خود آنان باشد، هر چند نمی‌توان آن را نفی کرد. [1]
آیا با این وضع می‌شود فرهنگ عظیم اسلامی و اصول و معارف عقلی و قوانین و

[1]. ابن هشام، در سیره خود ج 1، ص 226- 228، اشعار توحیدی این گروه را نقل کرده است؛ که آغاز اشعار «زید بن عمرو» چنین است:
أربّا واحدا أم ألف ربّ‌أدین إذا تقسمت الأمور

نام کتاب : فروغ ابدیت نویسنده : سبحانی تبریزی، جعفر جلد : 1 صفحه : 201

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست