«محمدمومن بن دوست محمد استرآبادی»

000-1088ه-.ق.

حکیم، متکلم، محدث، فقیه، ادیب، رجالی و لغت شناس بزرگ عرب و عجم، «سید محمد فرزند دوست محمد استرآبادی»، یکی از دانشمندان صاحب نام دوران صفوی و متولی کتابخانه ی آستان قدس رضوی، در سده ی یازدهم ه-. ق. است.

سید محمدمومن، اوایل سده یازده، در یک خانواده ی بزرگ علمی و مذهبی دیده به جهان گشود. تحصیلاتش را نزد پدر و استادان حوزه های علمیه گذراند. دوره ی عالی را نزد «سید نور الدین علی بن حسین عاملی موسوی» و سید شهید علامه «امیر زین العابدین حسینی کاشانی» تمام کرد و از هردو استاد اجازه ی اجتهاد دریافت نمود.

دانشمند استرآبادی، پس از نیل به مقام بلند علمی و اخلاقی، در حوزه ی «اصفهان» به تدریس پرداخت و شاگردان بزرگی مانند: «علامه مجلسی»، «شیخ احمد بن محمد بحرانی» را پرورید. «علامه ی مجلسی» از وی اجازه ی حدیث دریافت کرده است.

او اواخر عمر، رهسپار «مکه ی مکرمه» گردید و در آن حرم امن اقامت گزید.

گفته می شود، سید محمدمومن استرآبادی با دختر «میرزا محمدامین استرآبادی»، بنیان گذار مکتب اخباری گری، ازدواج کرد.

«وهابیان» به بهانه ی دروغین و اتهام آلودن مسجدالحرام به استفراغ، این عالم بزرگ «شیعه» را در سال 1088ه-.ق. به شهادت رساندند.

آثار:

1. اجازه

میر محمدمومن استرآبادی این اجازه را به سال 1081ه-.ق. برای «شیخ احمد بن محمد یوسف مقابی بحرانی» متوفای 1102ه-.ق. در «کاظمیه» نگاشته است.

نسخه های خطی:

ظاهراً «آقابزرگ» یک نسخه از آن را مشاهده کرده و آغاز آن را در «الذریعه» آورده است.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

2. اجازه

این اجازه را برای «علامه مجلسی» نگاشته است.

نسخه های خطی:

هیچ نسخه ی خطی به دست نیامد.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

3. اثبات الرجعه

کتاب «اثبات الرجعه» یا «الرجعه و ظهور الحجه» از آثار عربی میر محمدمومن بن دوست محمد استرآبادی است.

وی با استناد به ادله عقلی و نقلی، رجعت را از دیدگاه «شیعه» به اثبات رسانده است.

گفتنی است که برای همشهری و هم نام وی، محمدمومن بن علی استرآبادی هم کتابی با عنوان «رجعت» گزارش داده اند.

نسخه های خطی:

5 نسخه ی خطی در «کتابخانه ی آیت الله العظمی مرعشی