مدتی در خدمت «صاحب بن عباد» در «ری» بسر برد. پس از آن اندک زمانی در «غزنه» به خدمت دربار «غزنویان» درآمد و در پادشاهی کوتاه «اسماعیل بن سبکتگین غزنوی»، به وزارت رسید.

پس از سقوط دولت مستعجل «اسماعیل بن سبکتگین»، به «خراسان» بازگشت و در «نیشابور» اقامت گزید.

او سفری به حج داشت. هنگام بازگشت از سفر حج، اقامت دائمی در «جرجان» را اختیار نمود و تا پایان عمر در آن شهر ماند.

وی در «جرجان» به تدریس پرداخت. یکی از مشهورترین شاگردان وی «عبدالقاهر جرجانی» است. که تنها در نزد «ابن عبدالوارث» درس خواند و بدان مقام ارجمند رسید.

آثار:

1. دیوان

این دیوان به زبان عربی است.

نسخه های خطی:

هیچ نسخه ی خطی به دست نیامد.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

2. ماهیه الشعر

در شرح و بیان شعر و انواع آن است.

نسخه های خطی:

هیچ نسخه ی خطی به دست نیامد.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

3. الهجاء

نسخه های خطی:

هیچ نسخه ی خطی به دست نیامد.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

منابع:

اثرآفرینان 1/127؛ الاعلام زرکلی 6/99 و 9/330؛ انباه الرواه 3/116؛ ایضاح المکنون 2/421؛ بغیه الوعاه 1/94؛ دانشمندان و سخن سرایان فارس 1/95؛ روضات الجنات 3/339؛ ریحانه الادب 7/376 و 8/103-104؛ طبقات اعلام الشیعه (النابس فی القرن الخامس) 2/164؛ فرهنگ بزرگان اسلام و ایران 496؛ فرهنگ زندگی نامه ها 1/569؛ معجم الادباء 6/2523؛ معجم المولفین 3/258؛ الموسوعه المیسره فی تراجم ائمه التفسیر و الاقراء و النحو و اللغه 3/2058؛ الوافی بالوفیات 3/9؛ هدیه العارفین 2/64.