افاده ی علوم دینی و نشر معارف اسلامی اشتغال داشت. صدقی سرانجام به سال 952 یا 945ه-.ق. در دیار «کاشان» تن به خاک سپرد.

آثار:

1. دیوان قصاید و غزلیات

بنا به تصریح «حسن روملو» در «احسن التواریخ»، مجموعه اشعار و قصاید و غزلیات سلطان محمد صدقی به صورت دیوان، در آن عصر موجود بود.

نسخه های خطی:

1 نسخه ی خطی در «کتابخانه ی مرکز احیای میراث اسلامی» «قم» به شماره 2401 موجود است.

نسخه های چاپی:

دیوان صدقی به وسیله ی دکتر «علی حیدری یساولی» تصحیح و در مجموعه ی میراث ادیبان «شیعه» در دست انتشار و چاپ است.

2. ساقینامه

مجموعه اشعاری است که صدقی با عنوان «ساقی» و «ساقیا» سروده است.

نسخه های خطی:

بنا به گزارش «آقابزرگ»، 1 نسخه ی خطی در «کتابخانه ی خصوصی حافظ حسین کربلایی» موجود است.

نسخه های چاپی:

ساقی نامه ی صدقی استرآبادی در برخی منابع مانند: «تذکره ی پیمانه» درج شده است.

3. شرح مطالع الانوار

«افندی» به نقل از «احسن التواریخ» این کتاب را به او نسبت داده است.

نسخه های خطی:

هیچ نسخه ی خطی به دست نیامد.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

منابع:

آتشکده ی آذر 2/790؛ احسن التواریخ 314؛ تاریخ ادبیات در ایران 5/793؛ تاریخ نظم و نثر در ایران 1/464، 653؛ تاریخ نهضت های فکری ایرانیان از آغاز قرن دهم 117؛ تحفه سامی 80-81؛ تذکره ی پیمانه 263؛ خلاصه التواریخ، جلد 5، ذیل وقایع سال 952ه-.ق.؛ دایرهالمعارف تشیع 2/103؛ الذریعه 9/605، 994 و 12/109؛ ریاض العلماء 2/454 و 6/167؛ شرح حال علما و ادبای استرآباد (استرآباد نامه) 124-125؛ شعرای مازندران و گرگان 147؛ تذکره ی صبح گلشن 252؛ فرهنگ سخنوران 335؛ گلزار جاویدان 2/642، 802؛ گل هایی از گلستان شعر فارسی 1/194؛ هفت اقلیم 115-116.