«فضل الله بن محمدجعفر استرآبادی»

قرن 13ه-.ق.

از شرح حال، زندگانی و آثار «فضل الله بن محمدجعفر استرآبادی»، هیچ اطلاعی در دست نیست. فقط در فهرست نسخه های خطی دانشکده ی ادبیات دانشگاه «تهران»، یک نسخه با عنوان «کشکول» به نام فضل الله بن محمدجعفر استرآبادی ثبت شده است.

مرحوم «آقابزرگ» نیز از همین اثر و نویسنده ی آن یاد کرده و هیچ اطلاعاتی به دست نداده است. ظاهراً او فضل الله بن محمدجعفر را شخصیتی مستقل فرض کرده و با چند تن فضل الله استرآبادی که در این مجموعه نیز معرفی شدند، متحد نمی داند.

از آنچه مرحوم «آقابزرگ» در معرفی این کشکول بیان می کند، چنین می توان استنباط کرد که فضل الله بن محمدجعفر استرآبادی پزشک بوده است. یا حداقل بر طب سنتی و اسلامی آشنا و بلکه مسلط بوده است.

به گزارش «استوری» اثر دیگری در کتابخانه ی «بادلین» با عنوان «زادالمسافرین» به او نسبت داده شده است که آن نیز در علم طب است.

آثار:

1. زادالمسافرین

کتابی است به زبان فارسی در پزشکی که مولف آن را از کتاب های حکمای پیشین برگزیده است.

نسخه های خطی:

1 نسخه خطی در «کتابخانه ی بادلین» نوشته ی 1259ه-.ق. موجود است.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

2. کشکول

رساله ای است در موضوعات پزشکی، به شکل پراکنده که از سوی نویسنده ی آن در دیباچه، کشکول نامیده شده است.

گویا این کشکول، در 487 بند، تدوین شده است، لیکن نسخه ی معرفی شده ی ذیل، فقط 64 بند آن را دارد. آغاز آن چنین است:

«حمدله... اما بعد بر نظر اصحاب بینش پوشیده نماند که این رساله ایست متفرقه و این کمترین...»

نسخه های خطی:

1 نسخه ی خطی در «کتابخانه ی دانشکدهی ادبیات دانشگاه تهران» به شماره 86 در 137 برگ، کتابت سده 13ه-.ق. موجود است.

نسخه های چاپی:

چاپ نشده است.

منابع:

الذریعه 18/77؛ شرح احوال علمای خاندان شریعتمداری 183-184؛ فهرست نسخه های خطی کتابخانه ی دانشکده ی ادبیات دانشگاه تهران 394؛ فهرست واره کتابهای فارسی 5/3493.