«زین العابدین بن ابوالفتح میرمیران حسینی استرآبادی»

قرن 11ه-.ق.

«زین العابدین حسینی استرآبادی»، فرزند «ابوالفتح میرمیران»، یکی از علمای گمنام «استرآباد» در قرن یازدهم ه-. ق. است.

از شرح احوال و آثار او هیچ منبعی گزارش نداده است. اندک آگاهی ما از زمان حیات او، گزارش یک نسخه از کتاب وی در «کتابخانه ی ملی ملک» «تهران» است.

براساس این گزارش، وی در سال 1077ه-.ق. کتابی با عنوان «انموذج عباسی»، به نام «شاه عباس دوم» تالیف کرده است.

این احتمال وجود دارد که وی پس از تولد در «استرآباد» و تحصیلات مقدماتی در زادگاهش، به «اصفهان» سفر کرده و در آنجا به مقامات علمی دست یافته است.

زیرا در آن روزگار «اصفهان» حوزه ی علمیه ی بسیار بزرگ و پررونقی داشت. از سوی دیگر نوشتن کتاب به نام پادشاهان و شاهزادگان، معمولاً به قصد تقرب به آنان و با امکان دسترسی به حمایت های دربار معقول است.

از این رو دور از ذهن نیست که گفته شود، زین العابدین حسینی نیز در «اصفهان» این کتاب را نوشته و به «شاه عباس دوم» تقدیم کرده است.

از سوی دیگر، چون نام پدر این نویسنده ی استرآبادی، «ابوالفتح میرمیران استرآبادی» ثبت شده است، این احتمال وجود دارد که پدرش همان «ابوالفتح میرمیران بن میر ابوالقاسم فندرسکی استرآبادی» از علمای اوایل قرن یازدهم باشد. در این صورت، احتمال تولد فرزندش، زین العابدین بن ابوالفتح، در «اصفهان» قوی تر است.

زیرا سید ابوالفتح میرمیران در «اصفهان» می زیست.