شکار شیر گوزن است و آن یوز آهو / و مرد بخرد را علم و حکمتست شکار

شکر خداوند که در ابتدا / زد قلم صنع مر این نکته را، 113

عزیز من جواب این نه جنگ است / کلوخ انداز را پاداش سنگ است، 666

قال الرضی بن امیر سیدحسن / کلب الغلام القرشی الموتمن، 509

کار آن عالم ندانم چون کنی / هست خون عالَمی برگردن ات

کرد این را عرش نامه نام حق / کس نگیرد تا ابد بر آن سبق، 454

که از لطف خویشم مکن ناامید / ز رحمت رسان قاسمی را نوید، 209

که مرد علم به گور اندرون نه مرده باد / و مرد جهل ابر تخت بر بود مردار، 80

گفتم با دل ای دل احوال تو چیست / دل دیده بر آب کرد و بسیار گریست، 285

مجنون به گوشه ای ز جفای زمانه رفت / دیوانه اش مخوان که عجب عاقلانه رفت، 112

مرا غمی است شتروارها بحجره تن / شتر دلی نکنم غم کجا و حجره من، 542

منم سلطان دین و شاه مردان / امام و پیشوای اهل ایمان، 494

می شود خار جگر دوزی به دل مشفق مرا / باغبان هر نوگلی کاندر چمن می پرورد، 16

نقد گنجینه این کلبه ویرانه ما / مزد دستی که ز بنیاد کند خانه ما، 543

هر آن کهتر که با مهمتر ستیزد / چنان افتند که هرگز برنخیزد، 446

هوا چون آتشست و سرزنش باد / چه سازد باد چون در آتش افتاد، 447

یامن هو السائل من کل باب / و طالب الحق و قول الصواب، 720