فرزندش: میرزا محمّد باقر موسوی و نواده اش: میرزا ابوالقاسم موسوی نیز از علمای محترم اصفهان بوده اند. میرزا ابالقاسم در تکیه کازرونی مدفون است و سنگ نوشته مزارش چنین است:

"قد ارتحل عن دار الفناء الی دار البقاء العالم الربّانی والفاضل الصمدانی السیّد الجلیل آقا میرزا ابوالقاسم بن السیّد العالم العامل صاحب المناقب والمآثر آقا میرزا محمّد باقر الموسوی الاصفهانی فی یوم الجمعه 25 محرّم الحرام 1369ق".

فرزند دیگر سیّد مهدی به نام: سیّد جلال الدین موسوی متوفی ربیع الاول 1351ق و فرزندش: سیّد مهدی بن سیّد جلال الدین متوفی 3 شعبان 1398ق نیز در جوار فاضل هندی مدفون اند.

میرزا محمّد مهدی دولت آبادی

پدرش: میر محمّد هادی بن عبدالکریم حسینی مرعشی تستری از علمای ساکن دولت آباد اصفهان بوده و در روز 28 شعبان 1234 وفات یافته است.[1]

جدش: عبدالکریم بن محمّد هادی مرعشی تستری نیز از علما و فضلای زمان بوده و به خط خود جلد اول کتاب "مرآه العقول" علّامه ملّا محمّد باقر مجلسی را در سال 1177ق کتابت نموده است.

از تألیفاتش: "جامع الفوائد" به فارسی در ادعیه[2] ، رساله در معامله محاباتی [تالیف 1183] و"الفوائد السنیه فی شرح العوامل المحسنیه" موجود است.[3]