فرزندش: سیّد حسین اشرف الحکماء در سال 1368ق درمراجعت از سفر حج در کربلای معلی وفات کرده و در وادی السلام نجف اشرف مدفون شد.[1]

سیّد عبدالوهاب معین الاطباء

میرزا عبدالوهاب شفیعی ملقب به معین الاطباء و معروف به حکیم فرزند حاجی میرزا محمّد شیخ العلماء از معاریف سادات طباطبایی و از طایفه حاجی سیّد باقر است. وی در سال 1240ش در محلّه رامیان شهر اردستان به دنیا آمد. در اردستان و اصفهان و تهران تحصیل کرد و از اطبا و فضلا شد. او علاوه بر طب از حکمت با اطلاع بود و آن را از محضر میرزا ابوالحسن جلوه زواره ای فراگرفته بود. به عرفان و ریاضت نیز تعلق خاطر داشت.

حکیم در اواخر عمر از اردستان به اصفهان رفته و در مدرسه نیم آورد از بناهای سیّده زینب بیگم اردستانی همسر حکیم الملک ساکن شده و تا آخر عمر به مطالعه و عبادت و ریاضت پرداخت.

او در روز یک شنبه 4 صفر 1355ق [1315ش] وفات کرد و در نزدیک مزار مطهر فاضل هندی مدفون شد.[2]