حجه الاسلام سیّد محمّد کاظم مدرّس صادقی

عالم فاضل وارسته، فرزند آیه اللّه ثقه الاسلام. در روز عید فطر سال 1322ق [1277ش] در نجف اشرف متولّد شد. در سن نه سالگی پس از وفات مادرش به اتّفاق والد خود به اصفهان آمده و با تحمل مشکلات فراوان به کسب علم پرداخت. وی در دست نوشته ای اساتید خود را چنین ذکر کرده است:[1]

1. سیّد احمد اصفهانی

2. شیخ محمّد علی حبیب آبادی

3. سیّد محمّد رضا خراسانی

4. سیّد علی نجف آبادی

5. سیّد محمّد نجف آبادی

6. سیّد محمّد باقر درچه ای

7. سیّد مهدی درچه ای

8. علّامه شیخ محمّد رضا نجفی

9. حاج شیخ مهدی نجفی

10. پدر بزرگوار خود

وی در مدرسه صدر و نیم آورد و مدرسه مرحوم حاج شیخ محمّد علی به تدریس می پرداخت. عالمی مهذب، متقی، وارسته و نیکو خصال بود و در مسجد رحیم خان و مسجد قطبیه به امامت جماعت و ترویج مسائل و احکام و تفسیر قرآن اشتغال داشت. آیه اللّه ثقه الاسلام در ماه محرم 1373ق اجازه مفصلی ای جهت این فرزند گرامی خود نگاشته است. بخشی از این اجازه چنین است: