responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : روزشمار شمسی نویسنده : حائری، علی    جلد : 1  صفحه : 754

_ بسته شدن کنسولگری ایران در عراق به دنبال تشدید اختلافات مرزی طرفین (1348 ش)[1]

3بهمن

3بهمن

_ صدور نامه روحانیون مبارز ایران خطاب به کمیسیون حقوق بشر (1356 ش)[2]



[1] در 26 فروردین 1348 ش، معاون وزارت خارجه عراق با احضار سفیر ایران در بغداد به او اطلاع داد که دولت عراق، اروندرود را بخشی از خاک خود می شمارد و تمام کشتی های ایرانی که در این آبراه تردّد می کنند، باید پرچم ایران را به صورت نیمه افراشته به اهتزاز درآورند و دولت عراق، حضور افراد نیروی دریایی ایران بر روی کشتی های یاد شده را نقض حاکمیت خود تلقی خواهد کرد. این ادعای عراق، واکنش رسمی ایران را به دنبال داشت و قائم مقام وزارت خارجه ایران در سی ام فروردین 1348 عنوان نمود که به دلیل اخذ یک جانبه عوارض توسط دولت عراق و صرف آن برای اهدافی غیر از نگهداری مشترک تسهیلات رودخانه نظیر لایروبی، ایران دیگر معاهده صلح 1316 ش را معتبر نمی شمارد. این درگیری ها به شکایت طرفین از هم به رییس شورای امنیت، و بسته شدن کنسولگری ها در دو کشور منجر شد تا این که تشدید تنش سیاسی ایران و عراق، سرانجام طرفین را به انعقاد قرارداد 1975 1353 ش الجزایر سوق داد. با این حال دولت بعث عراق به این قرارداد نیز احترام نگذاشت و چند سال بعد با دلایلی واهی به خاک جمهوری اسلامی ایران تجاوز کرد.
[2] در حالی که دو هفته از سرکوب قیام نوزدهم دی ماه 1356 در قم گذشته بود و رژیم پهلوی قصد داشت با ایجاد اختناق، از گسترش نهضت جلوگیری نماید، جمعی از روحانیون مبارز، نامه ای به کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد ارسال کردند و از اوضاع حاکم برکشور، به شدت انتقاد نمودند. در بخشی از این نامه با اشاره به شرایط جاری در ایران و دیدار کارتر، رئیس جمهور وقت آمریکا با شاه آمده است: «درشرایطی که ملل مستضعف جهان، یکی پس از دیگری، آزادی و استقلال خویش را باز می یابند و بندها و زنجیرهای اسارت و بردگی را یکی پس از دیگری پاره می کنند، حقوق ملت شریف ایران، پایمالِ اغراضِ شوم دودمان ننگین پهلوی شده و هر روز، زنجیر اسارت و بردگی را بر دست و پای ملت ما محکم تر ساخته اند. با کمال تأسف و تأثّر، کارتر، رئیس جمهور آمریکا، که خود را مرد صلح می داند و از انسان دوستی سخن می گوید، 35 میلیون جمعیت با شرف و مسلمان را فدای شاه خائن و مزدور و نوکر بی قید و شرط خود می کند.» در این نامه، سپس به دستگیری روحانیون مبارز توسط رژیم اشاره شد و ضمن گلایه از اسارت آنان در زندان، عنوان گردید: «]همچنین] رهبر عالی قدر مسلمانان، آیت اللّه العظمی خمینی، متجاوز از چهارده سال است که به جرم اعتراض به احیای کاپیتولاسیون در ایران و دفاع از حقوق ملت و قوانین حَقّه اسلامی، دور از وطن و در تبعید به سر می برند و کمیسیون حقوق بشر، کوچک ترین اقدامی در این زمینه نکرده است. [همچنین] اخیرا عده ای از روحانیون مبارز از جمله آیت اللّه عبدالرحیم ربانی شیرازی وسید علی خامنه ای و... را به جرم پشتیبانی از قائد بزرگ اسلام و دفاع از حقوق ملت، به نقاط بد آب و هوا تبعید کرده اند. آیا کمیسیون حقوق بشر از آن چه در ایران می گذرد، آگاه است؟ و آیا در برابر همه آدم کُشی ها و بیدادگری ها، عکس العملی نشان داده است.» روحانیان مبارز در پایان نامه خود، خواست های ملت ایران را در چهارده بند بیان کردند، از جمله: بازگشت سریع امام خمینی، قائد بزرگ اسلام؛ آزادی دانشجویانی که در جریان های مختلف تهران و شهرستان ها دستگیر شده اند؛ آزادی زندانیان سیاسی؛ بازگشت کلیه تبعیدشدگان و آزادی اجتماعات و بیان قلم و رفع منع از منابر وعاظ محترم.
نام کتاب : روزشمار شمسی نویسنده : حائری، علی    جلد : 1  صفحه : 754
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست