- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل تسنن
- کتابخانه تصویری (اهل تسنن)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : روزشمار شمسی نویسنده : حائری، علی جلد : 1 صفحه : 465 | ||||
|
_ روز جهانی دریانوردی 9مهر 9مهر _ مرگ «عبدالحسین تیمور تاش» وزیر مستبد دربار رضاخان پهلوی (1312 ش)[1] _ اعتصاب غذای روحانیون در پاریس در اعتراض به تبعید غیرقانونی «امام خمینی» رحمه الله (1356 ش) _ اعتصاب گسترده دانش آموزان، دانشجویان و معلمان سراسر کشور بر ضد رژیم پهلوی(1357 ش)[2] [1] عبدالحسین تیمور تاش ملقب به مُعَزِّزُ المُلک و سردار معظم خراسانی در حدود سال 1260 ش در بجنورد در استان خراسان به دنیا آمد. وی پس از انجام تحصیلات، به همراه پدرش به روسیه رفت و به مدت شش سال در مدرسه نظام تحصیل کرد. از آن پس به ایران بازگشت و پس از آن که مدتی در سمت مترجم فعالیت نمود، در امور دولتی به پیشرفت هایی نائل آمد. وی بعدها به وکالت مجلس و ولایت خراسان رسید و چندین بار در مناصب گوناگون جابجا شد. تیمور تاش پس از کودتای رضاخان، از طرفداران او گردید و در تمام بازی های سیاسی که برای خلع احمدشاه صورت گرفت، دخالت داشت. سردار معظم، پس از سلطنت رضاخان پهلوی به وزارت دربار رسید و دارای نفوذ فراوانی در ارکان قدرت شد. تیمور تاش به عنوان دست راست رضاخان، این اختیار را داشت که هر که را می خواهد به نخست وزیری معرفی کند، نخست وزیری که در واقع رییس دفترِ وزیر دربار بود. در این سال ها تیمورتاش به عنوان شخص دوم مملکت، همه کاره و فعّال مایشاء بود. تیمور تاش بسیار تلاش کرد که شغل وزارت دربار را از یک مقام تشریفاتی به بالاترین مرجع تصمیم گیری کشور ارتقا دهد و همه نظراتش را در سیاست داخلی و خارجی ایران اعمال نماید. در سال 1310 و پس از شکست مذاکرات نفت ایران و انگلیس، روزنامه های لندن درصدد نابودی او برآمدند. بنابراین با حیله گری وانمود کردند که چون شاه پیر است و ولیعهد کودک، بنابراین تیمور تاش جانشین رضاخان خواهد شد. این موضوع به رضاخان، بسیار گران آمد و پس از مدتی او را از وزارت دربار کنار نهاد و پس از مدتی محاکمه و زندان، او را در 9 مهر 1312 ش با ذلت به قتل رساند. وی از نظر اخلاقی، سیاستمداری فاسد، هوسران و عیاش بود و تمام تلاش او، در رسیدن به قدرت بیشتر و جلب نظر رضا پهلوی خلاصه می شد. سرانجام او با همان شمشیری نابود شد که به وسیله آن زیسته بود و مرگ دیگران را با آن تدارک می دید. [2] همزمان با وقوع اعتصابات متعدد در سطح مملکت و بازگشایی مدارس در مهرماه 1357، دانش آموزان نیز از حضور در سر کلاس خودداری نموده، به صف مخالفین رژیم پیوستند و با راهپیمایی های گسترده، خواستار بازگشت حضرت امام به کشور شدند. پس از اعتصاب دانش آموزان، معلمان کشور نیز طی اعلامیه ای، اعتصاب خود را آغاز کردند. از آن پس به طور کلی مدارس ایران تعطیل گردید و شاگرد و معلم، عملاً به صحنه مبارزه در خیابان ها وارد شدند. دانشجویان دانشگاه های کشور نیز به صورت متشکل به نهضت پیوستند و کلاس های درس را تحریم نمودند. اعتصاب دانشجویان، فرهنگیان و دانش آموزان به تظاهرات تهران وشهرستان ها جان تازه ای بخشید و نیرویِ عظیم جنبش مردمی را رونق بیشتری داد. |
||||
| نام کتاب : روزشمار شمسی نویسنده : حائری، علی جلد : 1 صفحه : 465 | ||||
|
www.eShia.ir