میرزا ابراهیم 5. ملا محمد جواد 6. ملا هاشم 7. ملا محمد علی 8. میرزا نصر الله.[1]

میرزا محمد نصیر نراقی

علامه میرزا حبیب الله شریف کاشانی در "لباب الالقاب" می نویسد:

"کان من تلامذه صاحب الجواهر ومجازاً عنه، وفقیهاً حافظاً متتبعاً جامعاً للعلوم الشرعیه والریاضیه، عادلاً صالحاً زاهدا،ً وله شرح مبسوط علی "شرح اللمعه".

ولد فی سنه 1219 وتوفی فی سنه 1273".[2]

در "تاریخ کاشان" گوید: "حاج میرزا نصیر مجتهد - اعلی الله مقامه - را سه پسر است: جناب فضائل و فواضل اکتساب علام فهام میرزا عبدالوهاب - زید فضله - و عالی جنابان: میرزا حسین و میرزا محمد علی".[3]

مهم ترین اثر علمی میرزا محمد نصیر کتاب "منهاج الامّه فی شرح الروضه البهیه" است که تالیف آن در سال 1290 به پایان رسیده و چهار جلد از آن در کتابخانه آستان قدس رضوی علیه السلام موجود است.

وی در پایان ارث این کتاب از اثر دیگر خود با نام "مجمع الشتات فی شرح الروایات" که شرح "کافی" کلینی است یاد کرده است.[4]