وی در ششم شعبان سال 1325ق متولد شد. در ادبیات و ترجمه از زبان لاتین تخصص یافته و گاهی نیز شعری می سروده است. از جمله این بیت:

چو از خوبانی و خو جنس و خیّر

مریدت گشته عبدالله نیّر

میرزا عبدالله داماد مرحوم آقا جمال الدین قدسی بود.

وی در سال 1391ق وفات کرد و در این تکیه مدفون شد.

دانشوری، وارسته مردی، خوشنویسی

کرد از میان دوستان ناگاه رحلت

خود مست وصل جاودان گردید و ما را

داغ فراقش ساخت غرق رنج و محنت

بی شبهه فقدانش به شهر اصفهان بود

مرگ ادب، مرگ هنر، مرگ فضیلت

"قدسی" به شمسی سال فوتش را رقم زد

می سوخت گرچه جان او در این مصیبت

افزود عبدالله را با جمع و بنوشت:

"از مقدم نیّر منوّر باد جنت"

(1350ش)

استاد فضل الله اعتمادی برنا نیز در وفاتش گوید:

کلک "برنا" سال فوتش را نوشت:

"رفت عبدالله نیّر در جنان"