خوشنویسی

مرحوم قدسی در خط ثلث و رقاع یگانه بود و به مرگ او این خط در اصفهان بمرد. وی در شیوه خوشنویسی با این که تربیت شده مکتب اشرف الکتاب بود سبک آقا غلامعلی را بر وی ترجیح می داد بلکه درباره آقا غلامعلی مبالغه می کرد و خط او را بر میرزای نیریزی رجحان می نهاد.[1]

به نقل استاد همایی از مرحوم قدسی، وی در مدت عمر پنجاه قرآن تمام نوشته بود که از آن جمله قرآن چاپی معروف به چاپ صمصامی است که در کتابت هنری به خرج داده و آیات را طوری مرتب ساخته است که حرف اول هر سطری با سطر قرینه اش یکی است. مرحوم قدسی از این عمل اظهار ندامت می کرده و می گفته: همه کس زحمت می کشد که خط خود را خوب جلوه بدهد و من زحمت کشیدم تا خط خودم را از جلوه انداختم. و الحق که راست می فرمود که برای اعمال این هنر زحمتی بسیار کشیده و صنعت اعنات به خرج داده، اما چون مقید به این کار بوده مجبور شده است که بعض کلمات را دراز و فواصل کلمات را از تناسب خارج سازد. مع ذلک استادی به خرج داده است که واقعاً موجب تحسین است.[2]

وی سالیان دراز مانند پدرش از راه کتابت و تعلیم خط معیشت می کرد و برای نشر فضل و کمال و هنر خویش سفری هم به طهران رفت، اما دوره استادی او مصادف با عهدی شد که بازار این گونه هنرها رو به کساد داشت و از این ممر