فصل چهارم: برخى احكام عمومى‌

(مسأله 3772) خوردن، نوشيدن و مصرف كردن هر چيزى كه به انسان خطر جدّى دارد و سلامتياش را به خطر مياندازد، يا موجب هتك آبرو ميشود حرام است.

(مسأله 3773) خوردن و نوشيدن چيزى كه يكى از نيروهاى خدادادى انسان را از كار بيندازد، بنابر احتياط واجب حرام است، مگر اينكه آن را براى دفع خطر ديگرى انجام دهد، كه ضررش با آن همسان و يا بيشتر باشد.

(مسأله 3774) اگر دارو و درمان منحصر به خوردن چيزى باشد كه شرعاً حرام ميباشد، به مقدار ضرورت جايز ميباشد، اگرچه به حدّ خطر جدّى نرسيده باشد.

(مسأله 3775) اگر دارو و درمان منحصر به خوردن شراب، گوشت خوك، روغن خوك، يا ديگر اعضاى آن باشد، باز هم جايز نيست، مگر اينكه زنده ماندن انسان منحصر به آن باشد، آنهم در صورتى كه به طور يقين به اين نتيجه رسيده باشد.

(مسأله 3776) بنابر احتياط واجب سرمه كشيدن با مسكرات جايز نيست، مگر اينكه بهبودى چشم به آن وابسته باشد.

(مسأله 3777) كسى كه نزديك است از گرسنگى تلف شود، ميتواند به مقدارى كه خطر را رفع كند، غذاى حرام (مثلًا ميته) بخورد.