فصل دوّم: شكار حيوانى كه خون جهنده ندارد

(مسأله 3674) تذكيه ماهى همان صيد كردن آنست، و صيد كردن آن به اين است كه به صورت زنده از آب بيرون آورده شود.

(مسأله 3675) اگر ماهى در آب بميرد خوردنش حرام است. اگر آب فروكش كند و ماهى در خشكى بميرد و يا خودش را به بيرون آب بيندازد و در خشكى بميرد و يا موج آن را بيرون بيندازد، باز هم حرام است، مگر اينكه پيش از آنكه جان بسپارد كسى آن را با دست يا هر وسيله ديگر بگيرد.

(مسأله 3676) اگر كسى به قصد صيد ماهى دامى بگسترد، تورى بگذارد و يا مانعى ايجاد كند كه به هنگام بالا آمدن آب، ماهى ها در آن گرد آيند و به هنگام فروكش كردن آب نتوانند از آن خارج شوند، و در بيرون آب جان بسپارند، خوردن آنها حلال است، اگرچه در تور بميرند. ولى اگر پيش از فروكش كردن آب بميرند، يا مشكوك باشد، حرام ميشود.

(مسأله 3677) اگر ماهى در تور ماهى گير بميرد ولى معلوم نباشد كه پيش از فرو كش كردن آب مرده يا بعد از آن، اگر تاريخ فروكش كردن آب معلوم باشد، تاريخ مردن ماهى معلوم نباشد، خوردنش حلال است.

(مسأله 3678) اگر ماهى از آب بيرون آورده شود، سپس در آب بيفتد و در آب بميرد، حرام است.

(مسأله 3679) اگر ماهى گير با ريختن زهر در آب يا ايجاد انفجار در آب، موجب شود كه ماهيها خود را به بيرون آب بيندازند، خوردن آنها