باشد، ولى منكر آنها نباشد، به جاى او به مؤمنان دعا ميشود. البته ميتوان به خود او نيز به عنوان طلب شفاعت- نه به عنوان برادرى و هم كيشى- دعا نمود.

(مسأله 409) در مورد ميّت مجهول الحال- كه نميدانيم اهل ايمان و معتقد به ولايت بوده يا نه- به عموم مؤمنان دعا ميشود، تا اگر اهل ايمان باشد او را نيز سودمند باشد. و ميتوان چنين گفت: «اللّهُمَّ انْ كانَ يُحِبُّ الْخَيْرَ وَ اهْلَهُ، فَاغْفِرْ لَهُ، وَارْحَمْهُ وَ تَجاوَزْ عَنْهُ».

(مسأله 410) در نماز ميّت علاوه بر دعا بر ميّت، بنابر احتياط واجب بايد بر رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) و اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السلام)، صلوات و درود گفته شود، ولى ديگر اذكار چون شهادتين و دعا بر مؤمنان واجب نيست، اگر چه بهتر است.

(مسأله 411) احتياط استحبابى آن است كه نماز ميّت را به شكل زير انجام دهند:

1) اللهُ اكْبَرُ، اشْهَدُ انْ لا الهَ الّا اللهُ وَ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللهِ.

در اينجا بهتر است اعتراف به ساير عقايد حقّه نيز افزوده شود.

2) اللهُ اكْبَرُ، اللّهُمَّ صَلّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ.

در اينجا بهتر است كه به حضرت ولى عصر ارواحنا فداه بالخصوص دعا شود و ديگر پيامبران، فرشتگان و ديگر اولياى الهى كه شايسته درود و صلوات هستند نيز اضافه شوند.

3) اللهُ اكْبَرُ، اللّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنينَ وَالْمُؤْمِناتِ.

4) اللهُ اكْبَرُ، اللّهُمَّ اغْفِرْ لِهذَا الْمَيّتِ.

و اگر ميّت زن باشد به جاى «لِهذا» ميگويد: «لِهذِهِ».

5) اللهُ اكْبَرُ.] پايان [.

(مسأله 412) در دعاهاى نماز ميّت عبارت خاصّى شرط نيست، بلكه‌