(مسأله 3287) عدّه كنيز دو حيض است، به اين معنى كه پس از سپرى شدن ايّام پاكى كه در آن طلاق گرفته، حيض ببيند و پاك شود، با آغاز دوّمين حيض عدّهاش پايان ميپذيرد.

(مسأله 3288) عدّه زنى كه ازدواج موقّت كرده، و مدّتش سر آمده و يا بخشيده شده نيز دو حيض است، پس اگر در حال پاكى مدتش تمام شود، عدّهاش به اين است كه خون ببيند و پاك شود، هنگامى كه براى بار دوّم خون ديد، عدّهاش پايان مييابد، ولى اگر در ايّام حيض مدّتش تمام شود، بايد صبر كند تا پاك شود، يكبار ديگر حيض ببيند و پاك شود، با آغاز سوّمين حيض عدّهاش پايان ميپذيرد.

(مسأله 3289) زن آزادى كه در سنّ حيض است ولى حيض نمى شود عدّه طلاقش سه ماه قمرى است، ولو به صورت تلفيق، يعنى مثلًا از دهم ماه قمرى، تا دهم سه ماه ديگر.

(مسأله 3290) كنيز و همچنين زنى كه ازدواج موقّت كرده، اگر در سنّ حيض باشند و حيض نشوند، عدّه آنها يك ماه و نيم است.

(مسأله 3291) زنى كه حيض نمى شود، اگر احتمال داشته باشد كه به جهت حامله بودن موقّتاً حيضش قطع شده باشد، از تاريخ آخرين نزديكى خود به مدّت يك سال صبر ميكند، اگر حامله باشد به وظيفه حامله عمل ميكند، و اگر حامله نباشد، كشف ميشود كه عدّه او همان سه ماه، يا يك ماه و نيم بوده است.

(مسأله 3292) زنى كه در هر چند ماه يكبار خون ميبيند، اگر بعد از طلاق تا سه ماه هيچ خون نبيند، با سپرى شدن سه ماه عدّهاش پايان ميپذيرد. و اگر در كمتر از سه ماه سه بار خون ببيند با آغاز سوّمين حيض‌