(مسأله 3227) كسى كه همسرش دور است ولى از حال او آگاه است، يا ميتواند از حال او آگاه شود، همانند كسى است كه حاضر باشد، يعنى فقط ميتواند در حال پاكى زن او را طلاق دهد، ولى اگر براى اطلاع از حال او راهى نداشته باشد، هر وقت بخواهد ميتواند او را طلاق دهد.

(مسأله 3228) كسى كه با همسرش در يك محلّ زندگى ميكند، ولى براى اطّلاع از حال او راهى ندارد، او نيز ميتواند هر وقت بخواهد او را طلاق دهد.

(مسأله 3229) زنى كه در سن حيض ديدن است، ولى حيض نمى بيند، او را «مسترابه» ميگويند، زن مسترابهاى را كه با او نزديكى صورت گرفته، پس از سپرى شدن سه ماه قمرى از تاريخ آخرين رابطه زناشوئى، ميتواند طلاق دهد.

(مسأله 3230) آغاز سن حيض در زنها، كامل شدن نه سال قمرى، و پايان سن حيض در زنان قريشى كامل شدن 60 سال و در غير قريشى كامل شدن 50 سال قمرى ميباشد.

(مسأله 3231) در طلاق زن مسترابه، فرق نمى كند كه شوهرش با او در يك محلّ زندگى كند يا دور باشد، در هر دو صورت بايد سه ماه سپرى شود.

(مسأله 3232) شرط هشتم از شرايط صحّت طلاق در چند مورد ساقط ميشود، كه از آن جمله است:

1) زن در سنّ حيض نباشد، به تفصيلى كه در مسأله 3230 گفته شد.