احكام طلاق و ملحقات آن‌

«طلاق» راهى است كه خداوند منّان از روى رحمت بر مردم و براى حل مشكل آنان، آن را به روى مردم گشوده است، ولى هرگز آن را دوست ندارد و موجب خشم و نفرت اوست. زيرا به وسيله طلاق رشته كانون زندگى از هم ميگسلد و شالوده بنيان خانوادگى فرو ميريزد.

تأسيس بنيان زناشوئى در نزد پروردگار محبوب ترين بنيادها ميباشد، چنانكه رسولاكرم (صلى الله عليه وآله) ميفرمايد:

«چيزى در نزد پروردگار محبوب تر از خانهاى نيست كه به وسيله ازدواج آباد ميگردد، و چيزى نزد او مبغوضتر از خانهاى نيست كه شالودهاش به وسيله جدائى ويران شود».

رئيس مذهب، امام جعفر صادق (عليه السلام) در اين رابطه فرمود:

«در ميان آنچه خداوند حلال فرموده، چيزى نزد خدا مبغوض تر از طلاق وجود ندارد».

براى دوستان اهل بيت (عليهم السلام) شايسته است تا ميتوانند با صبر و شكيبايى، با عقل و درايت، با حلّ مشكلات و تلاش بر كاستن آنها، از بروز طلاق جلوگيرى كنند و از سقوط در منجلاب بدبختى پرهيز نمايند، مگر در مواردى كه ادامه زندگانى مشترك غير ممكن شود و موجب تجاوز به مرزهاى پروردگار و تعدّى به حقوق همديگر شود، و كانون صفا و