فصل هفتم: احكام تقسيم و ناشزه بودن زن‌

(مسأله 3090) از حقوق زن دائم اين است كه همسرش هر چهار شب، يك شب بايد نزد او بماند، خواه همسر ديگرى داشته باشد يا نه. ولى در ازدواج موقّت چنين حقّى برگردن همسر نيست.

(مسأله 3091) اين ماندن كه از حقوق همسر است، بايد بر اساس محبّت و الفت و معاشرت نيكو باشد، و اگر بر اساس قهر و اعراض و ترشروئى باشد، كفايت نمى كند.

(مسأله 3092) اين حق در موردى است كه شوهر در وطن باشد، پس اگر مسافرت برود و نزد همسرش نباشد، مانعى ندارد، مگر اينكه به قدرى مسافرت كند كه عرفاً به معناى سهلانگارى در حق همسر و بر خلاف معاشرت نيكو باشد.

(مسأله 3093) كسى كه بيش از يك همسر دارد، بنابر احتياط واجب بايد هنگام بازگشت از سفر، از كسى شروع كند كه هنگام مسافرت نوبت او بوده است.

(مسأله 3094) كسى كه سفر زياد ميرود، بنابر احتياط واجب بايد رضايت همسر يا همسرانش را جلب كند.

(مسأله 3095) اگر همسر انسان كنيز يا اهل كتاب باشد، از هشت شب يك شب حق دارد همسرش نزد او بماند.

(مسأله 3096) كسى كه همسر بر ميگزيند، ميتواند در ايام زفاف‌