فصل ششم: راه ثبوت وصيّت‌

(مسأله 2834) اگر اصل وصيّت مورد ترديد باشد و دليلى بر وجود آن نباشد، بنا بر عدم آن گذاشته ميشود، ولى اگر وصيّت حتمى باشد، امّا اينكه آيا از آن عدول كرده يا نه؟ مورد شك و ترديد باشد، و دليلى بر عدول نباشد، بنا بر عدم آن گذاشته ميشود.

(مسأله 2835) وصيّت خواه تمليكى يا پيمانى باشد، به چند راه ثابت ميشود:

1) اطلاع حتمى‌

2) اعتراف وصيّت كننده‌

3) گواهى دو شاهد عادل‌

4) اعتراف ورثه، اگرچه عادل نباشند.

(مسأله 2836) وصيّت به مال با اعتراف ورثه ثابت ميشود، ولى وصيّت مربوط به سرپرستى اطفال با اعتراف خود آنها ثابت نمى شود.

(مسأله 2837) وصيّت تمليكى با گواهى يك مرد عادل و دو زن عادل نيز ثابت ميشود.

(مسأله 2838) وصيّت تمليكى با گواهى فقط يك مرد، يا فقط دو زن نيز با ضميمه سوگند صاحب حق در نزد حاكم شرع، ثابت ميشود.

(مسأله 2839) وصيّت تمليكى با گواهى دادن چهار زن عادل، سه چهارم آن با گواهى سه زن عادل، نصف آن با گواهى دو زن عادل و يك چهارم آن با گواهى يك زن عادل نيز ثابت ميشود.