(مسأله 2815) اگر ميّت ثلث خود را مشخّص نكند و تعيين كردن آن را به وصى واگذار نكند، و كيفيّت وصيّتش نيز بر جدا كردن آن مبتنى نباشد، بلكه فقط محلّ مصرف آن را تعيين كند، در اينجا ظاهر اين است كه نه وصى و نه ديگرى حق جدا كردن آن را ندارند، بلكه به صورت مشاع در ضمن تركه ميماند، پس اگر مقدار تركه به وسيله تجارت و توليد و غيره افزايش پيدا كرد، ثلث نيز افزايش مييابد، و اگر مقدار تركه در اثر تلف شدن و امثال آن كاهش پيدا كرد، از مقدار ثلث نيز به همين نسبت كاسته ميشود.

(مسأله 2816) اگر چيزى را وصيّت كند كه در ميان چند نفر تقسيم كنند، اين وصيّت حمل بر تساوى ميشود و آن مال در ميان آنها به صورت مساوى تقسيم ميشود.

(مسأله 2817) اگر چيزى را وصيّت كند كه در ميان عموها و دايى ها تقسيم كنند، يك سوّم آن از آنِ دائى ها و دو سوّم آن از آنِ عموها ميباشد، كه به صورت مساوى در ميان آنها تقسيم ميگردد.