مبحث اوّل: احكام وقف‌

و در آن چهار فصل هست.

فصل اوّل: وقف و اقسام آن‌

وقف عبارت است از بيرون كردن عين از مُلكِ مالك و حبس كردن آن براى بهرهورى از منافع يا توليدات آن.

(مسأله 2587) منافع عين موقوفه ممكن است براى يك مصلحت همگانى و استفاده عموم طبقات از آن منظور شود و يا براى استفاده طبقه خاصّ و قشر خاصّى اختصاص داشته باشد. از اين رهگذر موقوفات بر دو قسم ميباشند:

قسم اوّل: وقف عام‌

(مسأله 2588) موقوفاتى كه تحت عنوان خاصّى وقف ميشوند ولى حق استفاده از آنها به قشر خاصّى اختصاص ندارد، وقف عام ميباشند، مانند مساجد، حرم ائمّه (عليهم السلام)، مشاهد مشرّفه، اماكن مقدّسه و ساختمانهاى وابسته به آنها.

(مسأله 2589) بهرهورى زائران و نمازگزاران از اين اماكن از آثار عناوين آن اماكن ميباشد، نه از مقوّمات آنها، تا استفاده از آن اماكن را به اين موارد تخصيص بزند.