(مسأله 2538) براى رفع اشتباه از اينكه حقى در كار هست يا نه؟ ميتوان با كسى كه احتمالًا صاحب حق است، يا با ولى او صلح كرد، به اين معنى كه اگر نميدانيم آيا مثلًا زيد از خالد فلان مبلغ قرض كرده يا نه؟ يا قرض خود را ادا كرده يا نه؟ در اينجا مثلًا به نصف آن مبلغ صلح ميكنيم.

(مسأله 2539) فائده صلح در مورد ياد شده اين است كه جنس يا مبلغى كه مورد صلح قرار ميگيرد، بر آن شخص واقعاً حلال ميباشد، به طورى كه اگر بعداً حقيقت امر آشكار شود، از مقتضاى صلح بيرون نخواهد رفت.

(مسأله 2540) اگر در مورد حقّى كه ثابت است به كمتر از آن صلح كنند، جايز است و ذمّه طرف از مازاد آن برى‌ء ميشود، لكن با دو شرط:

1) صاحب حق مقدار آن را بداند.

(مسأله 2541) اگر صاحب حق مقدار آن را نميداند ولى طرف آن را ميداند ولى اظهار بى اطلاعى ميكند كه به كمتر از آن صلح شود، چنين صلحى جايز نيست، مگر اينكه صاحب حق به آن راضى باشد، حتى در صورتى كه بداند كه طرف مقابل آن را ميداند.

2) صلح واقعى باشد و قصد جدّى به برى‌ء الذمّه ساختن طرف مقابل از حق خود با طيب خاطر داشته باشد.

(مسأله 2542) اگر صاحب حق صرفاً به اين جهت به صلح تن بدهد كه بتواند قسمتى از حق خودش را به دست بياورد، چنين صلحى صلح واقعى نيست و ذمه طرف نسبت به مازاد آن مشغول ميماند.