(مسأله 2516) جدّ پدرى نيز ميتواند براى پس از مرگش سرپرست و قيّم تعيين كند كه سرپرستى نوهاش را بر عهده بگيرد، به شرط اينكه با ولايت پدر كودك تزاحم پيدا نكند.

(مسأله 2517) اگر پدر يا جدّ پدرى در وصيّت خود صريحاً به وصى اجازه دهند كه با مال كودك تجارت كند، ميتواند با آن تجارت كند. در غير اين صورت بنابر احتياط واجب نبايد با مال كودك تجارت كند، مگر اينكه توانمند باشد كه بتواند خسارتهاى احتمالى را جبران كند و در سود آن با يتيم مشاركت نكند.

(مسأله 2518) اگر كودكى در حال جنون به سنّ بلوغ برسد، ولايت پدر، جد و وصى آنها، بر او ادامه پيدا ميكند.

(مسأله 2519) اگر بچّهاى در حال رشد به حدّ بلوغ برسد، سپس جنون بر او عارض شود، ولى او كسيست كه به ميراث او از همه شايسته تر است. چنانكه در مسأله بعدى توضيح داده ميشود.

(مسأله 2520) اگر كودك يا ديوانه، پدر، جد پدرى و وصى آنها را از دست بدهد، ولايت او با كسى است كه از همه به ميراث او شايسته تر باشد، به شرط اينكه بخواهد سرپرستى او را بر عهده بگيرد. و كسى نمى تواند در برابر اعمال ولايت او مزاحمت ايجاد كند، و يا بدون اجازه او در كارهايش مداخله نمايد.

(مسأله 2521) اگر در مسأله ياد شده، اولى به ميراث نخواهد سرپرستى او را به عهده بگيرد، هر كسى ميتواند به اين كار اقدام كند، با خير انديشى با او رفتار كند، بدون سهلانگارى يا فساد انگيزى شؤون زندگياش را اداره كند. چنانكه در مورد پدر و جدّ پدرى بيان گرديد. البته‌