بتواند پيش از مدّت تعيين شده، آن را تهيّه كند و تا وقت معين آن را نگهدارى نمايد. پس اگر معلوم شود كه به هيچ وجه قدرت بر تحصيل آن نداشته است، معامله باطل ميشود.

(مسأله 1946) اگر كسى قدرت داشت كه آن را با توليد كردن، خريدن و امثال آن، پيش از وقت مقرّر تهيه كند، ولى عمداً تهيه نكرد، ولو به خيال اينكه بعدها نيز قدرت تهيّه خواهد داشت، و تصادفاً بعدها نتوانست آن را تهيه نمايد، معامله باطل نمى شود.

5- اصل معامله صحيح باشد، يعنى ربوى و يا از ديگر معاملات حرام نباشد.

(مسأله 1947) اگر جنسى را به صورت سلف خريدارى كند، خريدار ميتواند آن را به فروشنده اوّل بفروشد، ولى بهتر اين است كه جنس بها، از جنس بهائى كه خريدارى كرده متفاوت باشد و يا به همان قيمت- بدون زياده- بفروشد، اگرچه به همان جنس و به قيمت بيشتر جايز ولى مكروه است.

(مسأله 1948) چيزى را كه به سلف خريده، پيش از فرا رسيدن وقت تحويل آن، نمى توان آن را به صورت نقدى به ديگرى بفروشد.

(مسأله 1949) چيزى را كه به سلف خريده، نمى توان آن را به صورت سلف، ولى به مدّت كوتاه تر از زمان تعيين شده، به ديگرى بفروشد، مثلًا اگر دو ماه به وقت تحويل آن مانده، نمى توان آن را به مدّت يك ماه به ديگرى بفروشد.

(مسأله 1950) چيزى كه به سلف خريده، اگر از چيزهايى باشد كه با وزن و يا پيمانه معامله ميشود، نمى تواند آن را بنابر احتياط واجب پيش از تحويل گرفتن، به كمتر يا بيشتر از قيمت خريد به ديگرى بفروشد. چنانكه‌