فصل چهارم: احكام خيارات‌

(مسأله 1780) «بيع» يعنى «خريد و فروش» از عقود لازمه است، خواه صيغه عقد خوانده شود، يا به يكى ديگر از راههايى كه در مسأله 1727 گفته شد، دادوستد انجام يافته باشد. درنتيجه پس از تحقّق يافتن معامله، ولو به صورت «معاطات»، نمى توان آن را به هم زد، مگر با توافق طرفين يا حاصل شدن حق فسخ به يكى از طرفين و يا هر دو، كه به آن «خيار» گفته ميشود.

(مسأله 1781) «خيار» حقّى است كه صاحب آن ميتواند از حقّ خود استفاده كند و معامله را فسخ كند و يا از حق خود بگذرد و معامله را امضا كند.

(مسأله 1782) صاحب خيار پس از ثبوت حق خيار، اگر به معامله رضايت بدهد و آن را امضا كند، ديگر نمى تواند آن را فسخ نمايد.

(مسأله 1783) اقسام خيار ده تاست:

1- خيار مجلس‌

(مسأله 1784) خيار مجلس مخصوص بيع است و براى هر يك از خريدار و فروشنده ثابت است.

(مسأله 1785) تا هنگامى كه خريدار و فروشنده پس از انجام معامله در كنار يكديگر هستند و از همديگر جدا نشدهاند، خيار مجلس دارند، يعنى ميتوانند آن معامله را فسخ كنند.