فصل اوّل: عقد بيع‌

براى تحقّق يافتن معامله، بايد فروشنده و خريدار ابراز كنند كه به توافقى كه ميان آنها حاصل گرديد پايبند هستند و به اين معامله جامه عمل ميپوشانند و آن را در خارج تحقّق ميبخشند، و به اصطلاح «قصد انشاء» ميكنند.

(مسأله 1727) با هر چيزى كه به «قصد انشاء» و پاى بندى به توافق حاصل شده، دلالت كند، معامله حاصل ميشود، مثل:

1) اعلام پاى بندى به توافق حاصل شده با زبان‌

2) اعلام پاى بندى به توافق حاصل شده با اشاره‌

3) اعلام پاى بندى به توافق حاصل شده با نوشته‌

4) اعلام پاى بندى به توافق حاصل شده با امضاى پاى ورقه قرارداد.

5) اعلام پاى بندى به توافق حاصل شده با تحويل دادن كالا و تحويل گرفتن بهاى آن، كه در اصطلاح «معاطات» ناميده ميشود.

(مسأله 1728) در وقوع معامله شرط نيست كه فروشنده و خريدار در يك مجلس باشند و همديگر را مورد خطاب قرار دهند و ابراز توافق در يك مجلس و بدون فاصله قرار بگيرد، بلكه اگر يكى از طرفين مضمون معامله را در ورقهاى بنويسد و امضا كند و به طرف معامله بفرستد، او نيز زير آن را امضا كند، معامله تحقّق ميپذيرد، مشروط بر اين كه تا آن موقع شخص اوّل بر التزام خود باقى باشد.