2) خريد بليط به معناى تمليك پول به فرد خاص يا عنوان عام، به طور رايگان، يا در برابر آن بليط باشد، مشروط بر اين كه آن فرد يا عنوان، اقدام به قرعه كشى در ميان شركت كنندگان نمايد و جايزه تعيين شده را به شخص برنده تمليك كند. در اين صورت به مجرّد خريد بليط، پول آن به فرد يا عنوان ميرسد، و قرعه كشى يك شرط زائد بر تمليك است، ولى عمل كردن به آن لازم است و تخلّف كردن از آن، موجب خيار فسخ ميشود.

3) دقيقاً همانند تصوير دوّم باشد، بدون شرط جايزه و قرعه كشى. در اين صورت جايزه و قرعه كشى يك خدمت ابتدائى از سوى آن شخص و يا نهاد، براى تشويق مردم به خريد بليط خواهد بود، بدون اينكه به وسيله عقد لازم يا شرط لازم، اجبار و الزامى در كار باشد، چه پيش از خريد بليط وعده جايزه و قرعه كشى از سوى آن فرد يا نهاد، داده شده باشد، يا نه.

ظاهر اين است كه خريد بليط در اين دو فرض جايز خواهد بود، به خصوص در فرض سوّم.

(مسأله 1686) بيمه عمر، بيمه حوادث، از قبيل: سيل، آتش سوزى، سرقت و امثال آن، اگر به اين صورت باشد كه بيمه شونده با اداره بيمه قرار داد ببندند كه بيمه شونده، در برابر جان، منزل، محلّ كار، ماشين و غيره مبلغ مشخّص و معيّنى را يكجا و يا به صورت ماهانه و يا سالانه به اداره بيمه پرداخت كند، او نيز در مقابل تعهّد كند كه به هنگام وقوع حادثه، به صورتى كه در متن قرار داد بر آن توافق شده، جبران نمايد، مانعى ندارد.

(مسأله 1687) كسى كه قرآن كريم آموزش ميدهد، اگر اجرت دريافت كند، مانعى ندارد، ولى بهتر آنست كه چيزى تعيين نكنند، بلكه هر مقدارى كه پرداخت كنند راضى شود و بهتر از آن اينست كه چيزى دريافت‌