(مسأله 1306) اگر خوابهاى بعدى در اثر غفلت از جنابت باشد، در اين صورت روزهاش باطل نمى شود و قضا ندارد.

(مسأله 1307) خوابى كه شخص در آن محتلم شده خواب اوّل به شمار نميآيد، بلكه خوابى كه پس از بيدار شدن از احتلام ميخوابد، خواب اوّل محسوب ميشود.

(مسأله 1308) كسى كه غسل حيض يا نفاس بر عهدهاش ميباشد، در موضوع خواب مثل جنب نمى باشد، و لذا اگر بر خوابيدن او تنبلى و مسامحه در غسل صدق كند، قضا بر او واجب ميشود، اگر چه خواب اوّلش باشد. و اگر مسامحه و تنبلى صدق نكند، روزهاش صحيح است، اگر چه چندين بار خوابيده باشد، مشروط بر اين كه تصميم داشته باشد پيش از طلوع فجر بيدار شده و غسل كند، وگرنه بنابر احتياط واجب علاوه بر قضا، كفاره نيز واجب ميشود.

هفتم: دروغ بستن بر خدا و پيامبر و امامان‌

(مسأله 1309) اشتباه خواندن قرآن كريم، از موارد دروغ بستن به خدا محسوب نمى شود.

(مسأله 1310) ارتماس، يعنى فرو رفتن در آب روزه را باطل نمى كند، اگر چه بهتر است از آن اجتناب كند.

(مسأله 1311) فرو بردن غبار غليظ در حلق، روزه را باطل نمى كند، مگر اين كه در اثر كثرت يا غلظت، خوردن محسوب شود، اگر چه بهتر است مطلقاً از آن پرهيز شود.

(مسأله 1312) استنشاق نمودن از هواى آميخته با دود، روزه را باطل نمى كند، ولى استفاده از دخانيّات، بنابر احتياط واجب روزه را باطل ميكند.