فصل اوّل: چيزهايى كه روزه را باطل ميكند

اوّل و دوّم: خوردن و آشاميدن‌

(مسأله 1281) خوردن و آشاميدن، اگر چه كم باشند و آنچه در زمان معمول شده، از رسانيدن غذا به وسيله شلنگ از طريق گلو يا بينى به داخل بدن، روزه را باطل ميكند.

(مسأله 1282) موادّ غذائى به هر وسيلهاى به معده برسد، اگر چه از طريق گلو نباشد، بنابر احتياط واجب روزه را باطل ميكند.

(مسأله 1283) چيزى كه به معده نميرسد، اگر چه به داخل بدن برسد، مانعى ندارد، مانند اسپرى كه به ريه ميرسد.

(مسأله 1284) سرمهاى غذائى و داروئى كه به وريد يا عضله تزريق ميشوند و داروهائى كه روى زخم ريخته ميشوند و قطرههايى كه به داخل چشم و گوش و بينى ريخته ميشوند روزه را باطل نمى كنند، اگر چه طعم آنها احساس شود.

(مسأله 1285) روزهدار ميتواند اخلاط سينه را فرود ببرد، اگر چه به فضاى دهان رسيده باشد، همچنين آب دهان را، اگر چه زياد باشد و از روى اختيار در فضاى دهان جمع شده باشد.

سوم: قى كردن عمدى‌

(مسأله 1286) اگر روزهدار در ماه رمضان عمداً قى كند، روزهاش باطل ميشود، اگر چه به دليل بيمارى و امثال آن ناگزير گردد، ولى بياختيار