مبحث دوّم: شرايط امام جماعت‌

در امام جماعت شرايطى لازم است كه از آن جمله است:

1) عاقل باشد.

2) شيعه اثنا عشرى باشد.

3) حلالزاده باشد.

4) حدّ شرعى- از روى استحقاق- در حق او اجراء نشده باشد.

5) اگر در ميان مأمومين شهرى (آشنا به مسائل شرعى) هست، امام جماعت نبايد باديه نشين (غير آشنا به احكام دين) باشد.

6) بالغ باشد، پس امامت كودك- بنابر احتياط واجب مطلقاً جايز نيست وبيانات نشين آشنا با احكام دين به شهر نشين لاحق ميشود.

7) اگر در ميان مأمومين مرد هست، امام جماعت بايد مرد باشد، ولى امامت زن بر زنها جايز است.

8) اگر مأموم بتواند حمد و سورهاش را به طور صحيح ادا كند، بنابر احتياط واجب در دو ركعت اوّلى از نمازهاى جهرى (كه حمد و سوره بلند خوانده ميشود) بايد قرائت امام صحيح باشد.

(مسأله 1096) در چند مورد ميتوان به امامى كه حمد و سورهاش صحيح نيست، اقتدا كرد:

1- در دو ركعت آخر نماز، كه مأموم خودش حمد و سوره ميخواند.

2- مأموم نيز قرائتش صحيح نباشد و مورد اشكال هر دو يكى باشد.

3- نماز اخفاتى باشد، كه در اين صورت ميتواند اقتدا كند و حمد و سورهاش را خودش آهسته بخواند.