فصل چهاردهم: موالات‌

در حمد، سوره، تسبيحات اربعه، تشهّد، سلام و ديگر ذكرهاى واجب نماز بايد حروف يك كلمه پشت سر هم و بدون فاصله ادا شود، به طورى كه عرفاً به آن يك كلمه گفته شود و بنابر احتياط واجب بايد ميان حرف جرّ و مجرور آن، ميان حرف عطف و معطوف، ميان حرف ندا و منادى، ميان مضاف و مضافاليه و ميان الف و لام و مدخول آن فاصله نيفتد.

(مسأله 945) موالات در ميان اجزاى نماز- بنابر احتياط واجب- معتبر است و بايد در ميان آنها به مقدارى فاصله نباشد كه از نظر اهل شرع صورت نماز از بين برود، ولى اگر سهواً فاصله بيفتد مانعى ندارد.

(مسأله 946) طول دادن ركوع، سجده، خواندن سوره هاى طولانى، اذكار و ادعيه، اگر چه به نيّت جزئيت نباشد، به موالات نماز ضررى نميرساند.

***

بخش الحاقى: پيرامون تعقيبات نماز

شايسته است نمازگزار بعد از فارغ شدن از نماز مشغول ذكر، دعا و تلاوت قرآن شود، اين عمل را «تعقيبات» مينامند.

از جمله تعقيبات نماز است:

1) سه بار تكبير گفتن بعد از سلام، و بالا بردن دستها در آن حال.