به پشت بخوابد و كف پاهايش به طرف قبله باشد.

(مسأله 808) كسى كه خوابيده نماز ميخواند، ركوع و سجده را به اشاره انجام ميدهد و براى سجده بيش از ركوع خم شود. و اگر نتواند خم شود، بنابر احتياط واجب چشمهايش را به نيّت ركوع و سجده ميبندد و اگر از آن هم عاجز باشد، در دلش نيّت ركوع و سجده ميكند.

(مسأله 809) كسى كه سجدهاش را به اشاره انجام ميدهد، بنابر احتياط واجب بايد پيشانياش را بر چيزى بگذارد كه سجده بر آن جايز است.

(مسأله 810) كسى كه نمى تواند همه نمازش را ايستاده بخواند، ولى مقدارى از آن را ميتواند، بايد در هر ركعت به مقدارى كه ميتواند ايستاده بخواند، هنگامى كه ناتوان شد بنشيند، باز هر وقت توانست برخيزد، تا بدينگونه نمازش به پايان برسد.