بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) - الخوئي، السيد ابوالقاسم

نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 693

(21)
تأويل آيه سجدهحسن بن منصور مى گويد: هنگامى كه به ابليس فرمان صادر شد كه به آدم سجده كند، ابليس عرضه داشت: خدايا! ارزش و شرافت والايى كه سجده دارد از سجده بردار تا من به آدم سجده كنم و سجده كردن من نشانه فضيلت كسى جز تو نباشد. تو از يك طرف مرا به سجده كردن بر آدم فرمان مى دهى و از طرف ديگر مرا از سجده كردن بر غير خود نهى مى كنى. خداوند فرمود: اگر به آدم سجده نكنى به عذاب دائمى گرفتارت خواهم كرد. ابليس گفت: خداوندا! آيا مرا در ميان عذاب و شكنجه ات خواهى ديد؟ خدا فرمود: آرى! ابليس گفت: همان كه تو مرا در ميان عذابت ببينى نظرى به حال من بيفكنى، عذاب را بر من شيرين و گوارا مى سازد و مرا بر آن وامى دارد كه هميشه در عذاب تو باشم، پس هر چه مى خواهى درباره من بكن![1] مؤلّف: چشم ياران و طرفداران مكاشفه روشن باد كه ابن روزبهان و همفكران وى با اين گونه مكاشفه هايى كه نه با عقل و منطق مى سازد و نه با صراحت قرآن و بداهت دين مطابقت دارد، دست يافته اند.

[1] تفسير ابن روزبهان، 21، طبع هند.

نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 693

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست