نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 69
قرآن معجزه جاودان در
صفحات پيش روشن گرديد كه تنها راه شناخت انبياء معجزه مى باشد و چون نبوت
پيامبران گذشته به دوران معين و محدودى اختصاص داشت، دوران معجزه آنان نيز
طبعا كوتاه و محدود و تنها براى مردم آن دوران بوده است زيرا براى عده اى
از مردم آن عصر و دوران با ديدن اين معجزه هاى موقت و محدود اتمام حجت مى
گرديد و براى عده ديگر نيز به وسيله نقل پياپى و متواتر اذعان و يقين حاصل و
حجت خدا بر آنان تمام مى شد.
ولى يك شريعت و نبوت جاودانى بايد داراى يك معجزه جاويد نيز باشد زيرا
معجزه اگر محدود و منحصر به يك زمان گردد، مردم ازمنه و اعصار آينده نمى
توانند آن را با چشم خود درك نمايند و اخبار و نقل هاى متواتر نيز در اثر
مرور زمان ممكن است، از بين برود و يا لااقل در اثر عوامل مختلف ترديدهايى
به وجود آيد.
در اين صورت براى مردم اعصار و ازمنه آينده كه معجزه را نتوانسته اند
ببينند، حجت تمام نمى گردد، اذعان و يقين در دل آنان حاصل نمى شود. اگر
خداوند چنين افرادى را به تصديق نمودن پيامبر و پذيرفتن شريعتش تكليف كند،
يك نوع تكليف به محال محسوب مى شود كه از خداوند صادر نمى گردد.
به همين دليل است كه گفتيم: نبوت جاودانى، معجزه جاودانى مى خواهد كه هميشه
دليل بر صدق چنين نبوت گردد و خداوند قرآن مجيد را به همين منظور نازل
نموده است كه معجزه جاويد براى نبوت جاودانه خاتم پيامبران باشد، همان
طوركه حجت و دليل بر گذشتگان بود، بر آيندگان نيز گواه روشن و وسيله اتمام
حجت گردد.
نام کتاب : بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي) نویسنده : الخوئي، السيد ابوالقاسم جلد : 1 صفحه : 69